OOUU

Nasleep neemt de protesten rondom het Gezi Park in 2013 als vertrekpunt en verkent gaandeweg wat er is overgebleven van dit historische moment waarin een andere wereld voor het grijpen leek. Het zijn gedichten die laveren tussen ritmische, conceptuele en kritische noise enerzijds en postrevolutionaire affecten anderzijds, tussen politise­ring enerzijds en onmacht en radeloosheid anderzijds.

In het begin van de jaren 1970, hield Guy Rombouts een notaboekje bij waarin hij alle woorden, bijvoeglijk naamwoorden en werkwoorden bijhield die hij tegenkwam tijdens het lezen en die met elkaar verbonden waren door het voegwoord ‘en‘.

Ongeveer 50 jaar later en met de hulp van de grafische vormgever Jeroen Wille, is de transcriptie van zijn aantekeningen gepubliceerd als een boek dat gelezen kan worden in twee richtingen (en als enige boek coronaproof met twee tegelijkertijd).

Het boek bevat 2158 verzen met in totaal 4316 EN-combinaties.

De kortste verzen met evenveel letters:

A EN Z

4 EN 6

De langste verzen met evenveel letters:

ONUITSPREKELIJKHEDEN EN IMPONDERABILIA

ONEVENWICHTIGHEID EN ZELFOVERSCHATTING

‘Rave vertelt verhalen uit het leven in het diepst van de nacht.’ Er wordt gefeest, gedronken, drugs genomen. Er wordt gepraat over wil de ideeën en banaliteiten. Dansvloeren, nachtclub krochten, wc’s, parkings en achterafjes worden aangedaan in München, Berlijn, Ibiza. Er wordt gevreeën, op de dealer gewacht en bij ochtend krieken overlegd waar de afterparty voor de preparty voor de volgende party zal doorgaan. ‘Ieder uur sleept een van zo’n weekend in exces fataal verwoeste zich ergens over de heel normale dagdagelijkse mensenstraten f inaal afgemaakt voort.’ Daartussen samplet en mixt Goetz af en toe stemmen van bepaalde producers, tv en krantenredacteurs en andere mediaspelers die ook de realiteit van rave, een gesofisticeerd gecodeerd soort outsider kunst van allemaal insiders, denken te kunnen vatten. Voor lange scheldtirades is er, anders dan in Gestoord, geen plaats. Er moet immers gefeest worden. Rave: de zich steeds herhalende extase van het basale, rave als esthetische theorie en sociale praktijk, als radicale utopie, in de absoluut tegenwoordige tijd. ‘Kom hier, vallende ster.’

De Duitse cultauteur Rainald Goetz (1954) maakte naam als scherp zinnig waarnemer van media en popcultuur, in teksten waarin hij neo-expressionisme en sociaal realisme vermengt met de nerveuze schrijfsels van beat en popauteurs. Goetz is een van de belangrijkste en interessantste stemmen van de hedendaagse Duitse literatuur en ontving meerdere literaire prijzen, waaronder de Georg Büchner Preis 2015. Eerder verscheen bij het balanseer Gestoord, Sebastian Roths vertaling van Irre (1983).

Sebastian Roth (°1991) behaalde een bachelor Taal- en Letterkunde (Engels – Duits), een master Westerse Literatuur en een master Journalistiek. Hij schreef voor Knack Focus, vertaalde nieuwsartikels en reportages voor Knack en werkte mee aan Helblauw (2018), een vertaling van Hellblau (2001) van de Duitse auteur, dj en muzikant Thomas Meinecke door een vijftigkoppig vertaalcollectief.

Slangen krioelen in de sarcofaag van het heden, in de krochten van de popcultuur, in de mummie van de natuur, in wondes en rot vlees, in artificiële woestijnen en op geoliede dad bods. Ze wentelen zich rond beursgrafieken, raken verstrengeld met wurgende algoritmes, orkestreren een trage ondergrondse revolutie. Een meisje snijdt zich aan een nepdiamanten piramide en werpt haar slangenvel van zich af.

Dominique De Groen is schrijver en beeldend kunstenaar. Ze publiceerde de dichtbundels Shop Girl (2017), Sticky Drama (2019) en offerlam (2020). Ze werd genomineerd voor de Poëziedebuutprijs Aan Zee 2018, de Herman de Coninckprijs 2020 en de Fintroliteratuurprijs 2021 en won de Frans Vogel Poëzieprijs 2019 en de Fintropublieksprijs 2021.

‘the she’ compares texts by Virginia Woolf with their French translation, reproducing parts of the novelles ‘The String Quartet' & ‘Blue and Green’ and the novel ‘The Years’. Of the novellas, she kept only the articles the in English and le, la, les in French, exactly as they appear in the editions. Of the novel, only the pronouns she in English and elle in French remain.

The publication includes identical two booklets, one bound and one unbound, both uncut, referring to old books which were often sold bound but uncut.

Offset printing. Printed by Cultura, Wetteren

Edition of 123 numbered copies

Salvation is a previously-unpublished artist book by Jimmy DeSana that he conceptualized shortly before his death in 1990. The publication contains 44 of the artist’s late photographic abstractions that quietly and poetically meditate on loss, death, and nothingness. Depicted within the works are images of relics, body parts, flowers, and fruits that DeSana altered using collage and darkroom manipulations to create pictures that are both intimate and other-worldly. Salvation provides a nuanced and sophisticated counterpoint to the prevailing work around HIV/AIDS at the time, which tended to favor bold political statements.

Variations of many of the works in this book were first presented at DeSana’s last show with Pat Hearn Gallery in 1988. Shortly thereafter, the artist began assembling a maquette of Salvation, using black and white images as place holders for the color works that he intended to comprise the final layout of the publication. Sadly, he was unable to fully realize Salvation in his lifetime, but on his deathbed, he dictated instructions to his longtime friend Laurie Simmons for completing the work; instructions which she noted on each page of the single-copy maquette. With these notes, Simmons was able to match extant slides  and sequencing. Simmons’ studio chose color gels from DeSana’s archive for each corresponding black and white image in the assembly of the publication. Thankfully, due to this recuperative work, Salvation—long-considered to be DeSana’s last major work—is now available for the first time, with every step taken to honor and embody DeSana’s original vision.

Jimmy DeSana (1949-1990) grew up in Atlanta, GA, and received his bachelor’s degree from the Georgia State University in 1972 before relocating to New York’s East Village in the early 1970s. Recent solo and two-person exhibitions include The Sodomite Invasion: Experimentation, Politics and Sexuality in the work of Jimmy DeSana and Marlon T. Riggs, Griffin Art Projects, Vancouver, Canada, 2020, and Remainders, Pioneer Works, Brooklyn, NY, 2016. DeSana’s work can be found in numerous public collections including the Institute of Contemporary Art, Boston, MA; Metropolitan Museum of Art, New York; Museum of Contemporary Art, Chicago, IL; Museum of Fine Arts, Houston, TX; Museum of Modern Art, New York, NY; and the Whitney Museum of American Art, New York, NY, among others. A major retrospective of DeSana’s work was exhibited at the Brooklyn Museum, New York, in 2022, accompanied by a catalogue co-published by the Brooklyn Museum and DelMonico Books.

This publication is a compilation of Lee Lozano’s notebooks from 1967 to 1970. The three notebooks included here contain her seminal “Language Pieces” and drawings for her paintings, including 12 studies for her 11-panel masterpiece, “Wave Series.”

Lee Lozano (1930-1999) was an enigmatic artist making a diverse body of drawings, paintings, and conceptual works. While prolific, her production was limited to her time in New York from the early 1960s to the early 1970s. She was very actively engaged with other artists in New York until she decided to leave the art world in 1972. Until recently, much of her work has been difficult for the public to access. From the time of her boycott of the art world until her death, Lozano was an artist working conceptually even though she did not participate actively in the commercial art world for the last three decades of her life.

The pages of the notebooks contain notes and sketches related to her abstract paintings and also contain her texts, which were known as “Language Pieces.” The artist’s work in the books reveal her desire to live and create art within a structured system. Lozano considered the individual pages of her notebooks to be drawings, and they were sometimes separated and exhibited. Twenty-five years ago, the notebooks were photocopied and it is that record which serves as the basis for this book.

Notebooks 1967-70 was first published by Primary Information in 2010. This is the second printing.

Bio documents a 365-day project by US-based artist, poet and theorist Maryam Monalisa Gharavi, during which she updated the biography section of her Twitter account, the only untraceable and non-archived part of the program's superstructure, raising questions of power, self-deletion and visibility in the internet era.