EN

Slangen krioelen in de sarcofaag van het heden, in de krochten van de popcultuur, in de mummie van de natuur, in wondes en rot vlees, in artificiële woestijnen en op geoliede dad bods. Ze wentelen zich rond beursgrafieken, raken verstrengeld met wurgende algoritmes, orkestreren een trage ondergrondse revolutie. Een meisje snijdt zich aan een nepdiamanten piramide en werpt haar slangenvel van zich af.

Dominique De Groen is schrijver en beeldend kunstenaar. Ze publiceerde de dichtbundels Shop Girl (2017), Sticky Drama (2019) en offerlam (2020). Ze werd genomineerd voor de Poëziedebuutprijs Aan Zee 2018, de Herman de Coninckprijs 2020 en de Fintroliteratuurprijs 2021 en won de Frans Vogel Poëzieprijs 2019 en de Fintropublieksprijs 2021.

‘Rave vertelt verhalen uit het leven in het diepst van de nacht.’ Er wordt gefeest, gedronken, drugs genomen. Er wordt gepraat over wil de ideeën en banaliteiten. Dansvloeren, nachtclub krochten, wc’s, parkings en achterafjes worden aangedaan in München, Berlijn, Ibiza. Er wordt gevreeën, op de dealer gewacht en bij ochtend krieken overlegd waar de afterparty voor de preparty voor de volgende party zal doorgaan. ‘Ieder uur sleept een van zo’n weekend in exces fataal verwoeste zich ergens over de heel normale dagdagelijkse mensenstraten f inaal afgemaakt voort.’ Daartussen samplet en mixt Goetz af en toe stemmen van bepaalde producers, tv en krantenredacteurs en andere mediaspelers die ook de realiteit van rave, een gesofisticeerd gecodeerd soort outsider kunst van allemaal insiders, denken te kunnen vatten. Voor lange scheldtirades is er, anders dan in Gestoord, geen plaats. Er moet immers gefeest worden. Rave: de zich steeds herhalende extase van het basale, rave als esthetische theorie en sociale praktijk, als radicale utopie, in de absoluut tegenwoordige tijd. ‘Kom hier, vallende ster.’

De Duitse cultauteur Rainald Goetz (1954) maakte naam als scherp zinnig waarnemer van media en popcultuur, in teksten waarin hij neo-expressionisme en sociaal realisme vermengt met de nerveuze schrijfsels van beat en popauteurs. Goetz is een van de belangrijkste en interessantste stemmen van de hedendaagse Duitse literatuur en ontving meerdere literaire prijzen, waaronder de Georg Büchner Preis 2015. Eerder verscheen bij het balanseer Gestoord, Sebastian Roths vertaling van Irre (1983).

Sebastian Roth (°1991) behaalde een bachelor Taal- en Letterkunde (Engels – Duits), een master Westerse Literatuur en een master Journalistiek. Hij schreef voor Knack Focus, vertaalde nieuwsartikels en reportages voor Knack en werkte mee aan Helblauw (2018), een vertaling van Hellblau (2001) van de Duitse auteur, dj en muzikant Thomas Meinecke door een vijftigkoppig vertaalcollectief.

Nasleep neemt de protesten rondom het Gezi Park in 2013 als vertrekpunt en verkent gaandeweg wat er is overgebleven van dit historische moment waarin een andere wereld voor het grijpen leek. Het zijn gedichten die laveren tussen ritmische, conceptuele en kritische noise enerzijds en postrevolutionaire affecten anderzijds, tussen politise­ring enerzijds en onmacht en radeloosheid anderzijds.

In Bewogen selfies onderzoekt Obe Alkema de verhouding tussen landschap en herinnering. Wat treft hij aan bij terugkeer naar belangrijke plaatsen uit zijn geheugen? Wat herinnert hij zich niet, maar Google wel? Is er een gedenkschrift te puren uit zijn metadata?

Memoires, rechtstreeks verteld en met omwegen, uit eerste hand en van horen zeggen. Archieven en herinneringen eisen spreektijd, houden het niet meer droog of worden tot spreken gebracht. Wat hebben ze eigenlijk te melden? Ze lopen helemaal leeg, net als Alkema zelf. Een leven zoals zovele, poedelnaakt en geretoucheerd, vol zin en onzin.

Joan of Arkansas is an election-season closet drama about climate catastrophe, divine gender expression, the instructions of angels, and heavenly revelation relayed via viral video. Fifteen-year-old Joan has been tasked by God (They/Them) to ensure that Charles VII (R–Arkansas) adopts radical climate policy and wins his bid as the Lord’s candidate to become the president of the United States. Arkansas is flooding, the West is burning, and borders are closed: “Heaven or / internet—it’s / hard to be / good.”

Winner of the 2023 Whiting Award for Drama.

In the late 1970s, Lindiwe Mabuza, a.k.a. Sono Molefe, sent out a call for poems written by women in anc camps and offices throughout Africa and the world. The book that resulted, published and distributed in Europe in the early 1980s, was banned by the apartheid regime.

Authorised by the editor, this re-issue of Malibongwe re-establishes a place for women artists in the history of South Africa's liberation. These are the struggles within the Struggle: a book that records the hopes and fears, the drives and disappointments, and the motivation and resilience of women at the front lines of the battle against apartheid. Here we see the evidence, too often airbrushed out of the narratives of national liberation, of a deep and unrelenting radicalism within women; of a dream of a South Africa in which not only freedom reigned, but justice too.

The fruit of a long-term project, this artist's book focuses on the written word and language in Jean-Michel Wicker's work.

Since the 1990s, the work of French artist Jean-Michel Wicker (born 1970 in Riedisheim, lives and works in Berlin) has focused on all forms of production, including publishing, typography, performance, and gardening. Wicker is the founder of the publishing houses Le edizioni della luna, Nice, Le edizioni della china, Berlin, and Ballabella papers, Berlin. His recent solo exhibitions include Edouard Montassut, Paris (2017), Bergen Kunsthall (2015), Sandy Brown, Berlin (2015), Künstlerhaus, Stuttgart (2015), Cubitt, London (2014), New Theater, Berlin (2014), Artists Space, New York (2013), Kunsthalle Bern (2012), and KW Institute for Contemporary Art, Berlin (2010). He has also exhibited in group shows, including the Institute of Contemporary Arts, London (2014), Kunsthal Charlottenborg, Copenhagen (2011), and Kunsthalle Zürich (2011).

In ‘Teeth Surrounding a Flower in the Meanings’ a compilation of texts from the critical discourse surrounding his work, written by various authors between 2016 and 2023, serves as source material for a series of erasures.

Through retro- and introspectively reading into the works and the practice at large from poetic angles, these poems investigate the relation between art and its discourse, the words used, and their edges.