Rave

Nasleep neemt de protesten rondom het Gezi Park in 2013 als vertrekpunt en verkent gaandeweg wat er is overgebleven van dit historische moment waarin een andere wereld voor het grijpen leek. Het zijn gedichten die laveren tussen ritmische, conceptuele en kritische noise enerzijds en postrevolutionaire affecten anderzijds, tussen politise­ring enerzijds en onmacht en radeloosheid anderzijds.

Slangen krioelen in de sarcofaag van het heden, in de krochten van de popcultuur, in de mummie van de natuur, in wondes en rot vlees, in artificiële woestijnen en op geoliede dad bods. Ze wentelen zich rond beursgrafieken, raken verstrengeld met wurgende algoritmes, orkestreren een trage ondergrondse revolutie. Een meisje snijdt zich aan een nepdiamanten piramide en werpt haar slangenvel van zich af.

Dominique De Groen is schrijver en beeldend kunstenaar. Ze publiceerde de dichtbundels Shop Girl (2017), Sticky Drama (2019) en offerlam (2020). Ze werd genomineerd voor de Poëziedebuutprijs Aan Zee 2018, de Herman de Coninckprijs 2020 en de Fintroliteratuurprijs 2021 en won de Frans Vogel Poëzieprijs 2019 en de Fintropublieksprijs 2021.

In het begin van de jaren 1970, hield Guy Rombouts een notaboekje bij waarin hij alle woorden, bijvoeglijk naamwoorden en werkwoorden bijhield die hij tegenkwam tijdens het lezen en die met elkaar verbonden waren door het voegwoord ‘en‘.

Ongeveer 50 jaar later en met de hulp van de grafische vormgever Jeroen Wille, is de transcriptie van zijn aantekeningen gepubliceerd als een boek dat gelezen kan worden in twee richtingen (en als enige boek coronaproof met twee tegelijkertijd).

Het boek bevat 2158 verzen met in totaal 4316 EN-combinaties.

De kortste verzen met evenveel letters:

A EN Z

4 EN 6

De langste verzen met evenveel letters:

ONUITSPREKELIJKHEDEN EN IMPONDERABILIA

ONEVENWICHTIGHEID EN ZELFOVERSCHATTING

In Bewogen selfies onderzoekt Obe Alkema de verhouding tussen landschap en herinnering. Wat treft hij aan bij terugkeer naar belangrijke plaatsen uit zijn geheugen? Wat herinnert hij zich niet, maar Google wel? Is er een gedenkschrift te puren uit zijn metadata?

Memoires, rechtstreeks verteld en met omwegen, uit eerste hand en van horen zeggen. Archieven en herinneringen eisen spreektijd, houden het niet meer droog of worden tot spreken gebracht. Wat hebben ze eigenlijk te melden? Ze lopen helemaal leeg, net als Alkema zelf. Een leven zoals zovele, poedelnaakt en geretoucheerd, vol zin en onzin.

Navina Sundaram is sitting in the editing room in Hamburg. She has managed to reduce the complexity of the Kemal Altun case to the required 2 minutes and 40 seconds for the political magazine; a journalistic feat considering the legal terminology and the international political situation, which must be presented in simple terms. She places her interview with the judge at the back. The audience therefore first gets an impression of perhaps the best-known deportation prisoner of the republic on trial here. The phone rings. I imagine she is displeased about the disturbance. It’s the day of the broadcast; the report still needs to be approved. It rings again. She answers. Peter Boultwood is on the phone and says, “Did you hear? Kemal jumped out of the window in the courtroom. He’s dead.” 

Merle Kröger lives in Berlin where she works as a novelist, screenwriter and dramaturg. She was a member of the Berlin film collective dog film (1992–1999) and founded pong  lm in 2001. Kröger is the co-author of Philip Scheffner’s internationally awarded films Revision (2012), Havarie (2016) and Europe (2022). Kröger has published five novels to date, including Grenzfall (2012), Havarie/ Collision (2015) and Die Experten/ The Experts (2021). Her novels have received numerous awards, including Best Crime Novel of the Year, the Radio Bremen Prize for Crime Fiction and the German Crime Fiction Prize.

Translated by Rubaica Jaliwala 

East Pakistan, 1971. On their way to visit their mother, two sisters, Lucky and Jamila, are captured by Pakistani soldiers and thrown into a world of horror.

Locked in a room in an unknown village-turned-camp by the river, the women look through a lone barred window onto white jasmines blooming day and night. Meanwhile, around the camp, deadly guerrilla fighters from the Bengali Mukti Bahini gather to take back territory from the Pakistan Army.

As Bangladesh crowns painfully into the world, Lucky and Jamila must choose between heartbreak and secrecy to return from an unspoken violence.

Saima Begum is a British-Bangladeshi writer based in North London. She won the MFest Short Story Competition in 2021. The First Jasmines is her first novel.

Faced with photos of a once-tumultuous New York art world, the narrator's mind in this scathing, darkly funny novel begins to erupt. Memories jostle for center stage, just as those that they are about always did. These brilliant but broken survivors of the '80s and '90s have now reached the brink of middle age and are facing the challenge of continuing to feel authentic. Luminous with imagery, cackling with bitter humor, and with a new foreword by the author, this roman a cle spares no one.

First published in 2003, Gary Indiana's turn-of-the-millennium novel traces the lives of a loosely connected group of New York artists and the dissolution of their scene.  

During the summer of 2001, the narrator of Do Everything in the Dark, a gallery curator, receives intermittent dispatches from his far-flung friends, many of whom resemble well-known figures in the art and intellectual worlds, who are spread out across the globe, from Istanbul to Provincetown to Santa Fe. Seeking various reprieves from a changed New York, the long-festering, glossed-over incompatibilities of these aging bohemians blossom into exotic and unbearable relief. Beneath the contemporary excesses Indiana chronicles, we can see the outlines of the earlier New York bohemia captured by Dawn Powell.  

Arguably Indiana's most intimate, internal, and compassionate work to date, Do Everything in the Dark is a chilling chronicle of madness and failure, success and disappointment, and the many ways love dies in a world people find increasingly unlivable.

In The Infinite Now, Taras Gembik crafts an intimate meditation on solitude, faith, and the search for meaning, ten years in the making. Moving between Ukraine and Poland, these twenty-five poems trace a decade-long journey of self-discovery.

Through stark winter evenings and quiet conversations, Gembik's verses explore ancient and universal questions of existence and identity: the nature of God, the comfort of walls and communion with others, the circular path of memory. The collection transforms everyday moments into profound reflections on love, displacement, how to build community, and the possibility of finding home in transience.

Taras Gembik (born Kamin-Kashyrskyi, 1996, lives in Warsaw, Poland) is a poet, curator, performer, and activist. He is the curator of the public programme at Zachęta National Gallery of Warsaw, where in 2024 he also curated, together with Joanna Kordjak, Siergiej Parajanov's retrospective. Since 2018, he has worked with the Museum of Modern Art in Warsaw to provide a platform for refugees and those afflicted by the homelessness crisis. After Russia's invasion of Ukraine in 2022, he co-created the Sunflower Solidarity Community Centre, praised in an extensive profile in Frieze Magazine, as part of a dossier on "Forms of Resistance".