Ghost Pains

Mammoth’s protagonist is a disenchanted young lesbian. She’s inexperienced, irritated by life, eager to gestate, and determined to strip everything else down to essentials. She seduces men at random, swaps her urban habitat for an isolated farmhouse, befriends a shepherd, nurses lambs, battles stray cats, waits tables, cleans house, and dabbles in sex work – all in pursuit of life in the raw.  This small bomb of a novel, not remotely pastoral, builds to a howling crescendo of social despair, leaving us at the mercy of Eva Baltasar’s wild voice.

Translated by Julia Sanches.

Hardly War, first published in the USA in 2016 and finally published in the UK in 2025, splices the personal and political to dizzying effect in a poetry fluid with forms and genres including reportage, memoir, opera libretto, archival photos and drawings. Using artefacts from Choi’s father, a professional documentary photographer during the Korean and Vietnam wars, she explores her paternal relationship and heritage. Here poetry and geopolitics are inseparable twin sisters, conjoined to the belly of a warring empire.

Choi’s KOR-US Trilogy (Hardly War and the subsequent DMZ Colony and Mirror Nation) brings us a new poetic language to learn. Suggestive and subtle in its connections and allusions, there is an exhilarating freedom in its playful form, all while looking straight at the brutality of colonialism and dictatorship.

In Bewogen selfies onderzoekt Obe Alkema de verhouding tussen landschap en herinnering. Wat treft hij aan bij terugkeer naar belangrijke plaatsen uit zijn geheugen? Wat herinnert hij zich niet, maar Google wel? Is er een gedenkschrift te puren uit zijn metadata?

Memoires, rechtstreeks verteld en met omwegen, uit eerste hand en van horen zeggen. Archieven en herinneringen eisen spreektijd, houden het niet meer droog of worden tot spreken gebracht. Wat hebben ze eigenlijk te melden? Ze lopen helemaal leeg, net als Alkema zelf. Een leven zoals zovele, poedelnaakt en geretoucheerd, vol zin en onzin.

Chickens have a collective soul. Heaven is full of the skateboarders you kissed in middle school. If the algorithm is its own hell, Lauren Cook, author of the critically (and uncritically) acclaimed Sex Goblin, stands in front of it fully armored. I Love Shopping invites its readers to inhabit a world just like ours, reflected through a big, benevolent funhouse mirror.

First published in a limited edition, this is the first trade edition of the cult classic.

You Can Vibe Me On My FemmePhone follows three friends, in a near-future Los Angeles, who are trying to improve themselves using a phone with a feminist operating system. Join Veronica, Phoebe, and Remy on their absurd adventures to seduce artists, entrap local Proud Boys, and enter a kinky queer horse-play scene. Their FemmePhones, programmed with their personal values, guide them toward the transformative love and professional passions they seek. But what choices will they make when they disagree with their phones and what does this mean about their feminist values? Kamala Puligandla’s heartfelt, humorous novella takes you on a wild ride about queer love, self-knowledge and growth.

Size: 4.5" x 7", 108 pages, perfect bound

Self-published by Co—Conspirator Press with the support of Feminist Center for Creative Work. Copy edited by Pratishtha Kohli. Illustrations by Phoebe Unter. Designed by MJ Balvanera, Riso-printed by Neko Natalia.

Fort Beau – verhalen van beginnen en eindes, een nieuw boek van kunstcriticus en curator Pieter Van Bogaert ontstaan aan zee, is het eerste in de Bibliotheek van de Noordzee: een nieuwe reeks van Kunstencentrum KAAP over kunst en samenleving.

Fort Beau heeft twee beginnen en eindes: één van elk op de linkerpagina’s en nog eens hetzelfde maar anders – als een vage kopie – rechts. Van de kunst van het lopen gaat het naar lopen als kunst. Van het strand in Oostende gaat het naar het Kaaitheater in Brussel. Van de huiskamer naar de wereld. Van de Palestijnen naar de sans-papiers. Twee boeken naast elkaar die zich in een gedurfde vormgeving van Maaike Beuten ontwikkelen en besmetten tot één verhaal.

D’eux, il ne reste que les mots de celle qui a croisé leur route. Le crissement de pneus qui sifflent avant un malheur qui tarde à se produire. Sanctification plus que célébration, Oraison funèbre pour Zelda1990 est une tentative de communication au-delà de la matière physique de l’énonciation, un dialogue interne qui convoque « par moment le frère, par moment l’ami parti », toujours la ruine, la consommation de la séparation avec le tout. À travers quatre parties qui font écho à la structure des éloges funèbres de la Grèce antique, Romane Constant réouvre la poésie des plaies larges et profondes que les vers lapidaires d’Hélène Bessette – sur qui l’autrice mène un travail de recherche – ont laissé dans l’histoire moderne de la littérature, et signe un texte bouleversant sur la difficulté des choses qui ne (se) passent pas, la force de celles que l’on voit suspendues par le cou au bord d’une paix impossible à trouver. Oraison funèbre pour Zelda1990 est une douleur croissante, avec écoulement et rougeur.

Romane Constant vit et travaille à Paris. Elle explore à travers différents supports les questions relationnelles, d’intimité, du corps et du genre. Attachée aux Ardennes où elle a grandi, elle s’intéresse également à l’héritage de la classe ouvrière et aux traumatismes intergénérationnels.