Vloekschrift

In Bewogen selfies onderzoekt Obe Alkema de verhouding tussen landschap en herinnering. Wat treft hij aan bij terugkeer naar belangrijke plaatsen uit zijn geheugen? Wat herinnert hij zich niet, maar Google wel? Is er een gedenkschrift te puren uit zijn metadata?

Memoires, rechtstreeks verteld en met omwegen, uit eerste hand en van horen zeggen. Archieven en herinneringen eisen spreektijd, houden het niet meer droog of worden tot spreken gebracht. Wat hebben ze eigenlijk te melden? Ze lopen helemaal leeg, net als Alkema zelf. Een leven zoals zovele, poedelnaakt en geretoucheerd, vol zin en onzin.

Nasleep neemt de protesten rondom het Gezi Park in 2013 als vertrekpunt en verkent gaandeweg wat er is overgebleven van dit historische moment waarin een andere wereld voor het grijpen leek. Het zijn gedichten die laveren tussen ritmische, conceptuele en kritische noise enerzijds en postrevolutionaire affecten anderzijds, tussen politise­ring enerzijds en onmacht en radeloosheid anderzijds.

Slangen krioelen in de sarcofaag van het heden, in de krochten van de popcultuur, in de mummie van de natuur, in wondes en rot vlees, in artificiële woestijnen en op geoliede dad bods. Ze wentelen zich rond beursgrafieken, raken verstrengeld met wurgende algoritmes, orkestreren een trage ondergrondse revolutie. Een meisje snijdt zich aan een nepdiamanten piramide en werpt haar slangenvel van zich af.

Dominique De Groen is schrijver en beeldend kunstenaar. Ze publiceerde de dichtbundels Shop Girl (2017), Sticky Drama (2019) en offerlam (2020). Ze werd genomineerd voor de Poëziedebuutprijs Aan Zee 2018, de Herman de Coninckprijs 2020 en de Fintroliteratuurprijs 2021 en won de Frans Vogel Poëzieprijs 2019 en de Fintropublieksprijs 2021.

In het begin van de jaren 1970, hield Guy Rombouts een notaboekje bij waarin hij alle woorden, bijvoeglijk naamwoorden en werkwoorden bijhield die hij tegenkwam tijdens het lezen en die met elkaar verbonden waren door het voegwoord ‘en‘.

Ongeveer 50 jaar later en met de hulp van de grafische vormgever Jeroen Wille, is de transcriptie van zijn aantekeningen gepubliceerd als een boek dat gelezen kan worden in twee richtingen (en als enige boek coronaproof met twee tegelijkertijd).

Het boek bevat 2158 verzen met in totaal 4316 EN-combinaties.

De kortste verzen met evenveel letters:

A EN Z

4 EN 6

De langste verzen met evenveel letters:

ONUITSPREKELIJKHEDEN EN IMPONDERABILIA

ONEVENWICHTIGHEID EN ZELFOVERSCHATTING

The poet, the unknown being… a loony, a dreamer, a hermit. The poet writes poetry… but really, what is poetry? Arts, politics, mere amusement?

This little book is an insight into the mindset of someone who just can’t help but to be a poet. It is a manifesto for the freedom of thought and expression, an essential source of motivation and inspiration for readers and writers alike.

Anisur Rahman (b.1978) made his poetic debut in 2003. As a journalist, translator and playwright he has further contemplated the poetic mind. Born in Bangladesh, he writes in both Bengali and English, but nowadays lives exiled in Sweden.

With a preface by Reni Eddo-Lodge and an introduction by Sara Ahmed.
Audre Lorde (1934-92) described herself as ‘Black, lesbian, mother, warrior, poet’. Born in New York, she had her first poem published while still at school and her last the year she died of cancer. Her extraordinary belief in the power of language – of speaking – to articulate selfhood, confront injustice and bring about change in the world remains as transformative today as it was then, and no less urgent. This edition brings Lorde’s essential poetry, speeches and essays, including ‘The Master’s Tools Will Never Dismantle the Master’s House’, together in one volume for the first time.

In ‘Teeth Surrounding a Flower in the Meanings’ a compilation of texts from the critical discourse surrounding his work, written by various authors between 2016 and 2023, serves as source material for a series of erasures.

Through retro- and introspectively reading into the works and the practice at large from poetic angles, these poems investigate the relation between art and its discourse, the words used, and their edges.

A textual and historigraphical odyssey imbued with queer intergenerational yearning and loss.

Don't Leave Me This Way blends archival research with sexual fantasy to produce a series of sonnets inspired by Gaétan Dugas, named by Randy Shilts as "Patient Zero" of the AIDS epidemic in North America. Committed to the utopian possibilities of elegy and pornography, Don't Leave Me This Way exploits the absurdist beauty of the cut-up technique to voice a chorus of lost spirits: poignant, vengeful, and ready to ball.