The Ideal Lecture

In Bewogen selfies onderzoekt Obe Alkema de verhouding tussen landschap en herinnering. Wat treft hij aan bij terugkeer naar belangrijke plaatsen uit zijn geheugen? Wat herinnert hij zich niet, maar Google wel? Is er een gedenkschrift te puren uit zijn metadata?

Memoires, rechtstreeks verteld en met omwegen, uit eerste hand en van horen zeggen. Archieven en herinneringen eisen spreektijd, houden het niet meer droog of worden tot spreken gebracht. Wat hebben ze eigenlijk te melden? Ze lopen helemaal leeg, net als Alkema zelf. Een leven zoals zovele, poedelnaakt en geretoucheerd, vol zin en onzin.

Slangen krioelen in de sarcofaag van het heden, in de krochten van de popcultuur, in de mummie van de natuur, in wondes en rot vlees, in artificiële woestijnen en op geoliede dad bods. Ze wentelen zich rond beursgrafieken, raken verstrengeld met wurgende algoritmes, orkestreren een trage ondergrondse revolutie. Een meisje snijdt zich aan een nepdiamanten piramide en werpt haar slangenvel van zich af.

Dominique De Groen is schrijver en beeldend kunstenaar. Ze publiceerde de dichtbundels Shop Girl (2017), Sticky Drama (2019) en offerlam (2020). Ze werd genomineerd voor de Poëziedebuutprijs Aan Zee 2018, de Herman de Coninckprijs 2020 en de Fintroliteratuurprijs 2021 en won de Frans Vogel Poëzieprijs 2019 en de Fintropublieksprijs 2021.

In het begin van de jaren 1970, hield Guy Rombouts een notaboekje bij waarin hij alle woorden, bijvoeglijk naamwoorden en werkwoorden bijhield die hij tegenkwam tijdens het lezen en die met elkaar verbonden waren door het voegwoord ‘en‘.

Ongeveer 50 jaar later en met de hulp van de grafische vormgever Jeroen Wille, is de transcriptie van zijn aantekeningen gepubliceerd als een boek dat gelezen kan worden in twee richtingen (en als enige boek coronaproof met twee tegelijkertijd).

Het boek bevat 2158 verzen met in totaal 4316 EN-combinaties.

De kortste verzen met evenveel letters:

A EN Z

4 EN 6

De langste verzen met evenveel letters:

ONUITSPREKELIJKHEDEN EN IMPONDERABILIA

ONEVENWICHTIGHEID EN ZELFOVERSCHATTING

Nasleep neemt de protesten rondom het Gezi Park in 2013 als vertrekpunt en verkent gaandeweg wat er is overgebleven van dit historische moment waarin een andere wereld voor het grijpen leek. Het zijn gedichten die laveren tussen ritmische, conceptuele en kritische noise enerzijds en postrevolutionaire affecten anderzijds, tussen politise­ring enerzijds en onmacht en radeloosheid anderzijds.

"Portrait of the Artist as a Writer" is a collection of short stories, quotes and drawings about dinosaurs, gay lesbians and how to lose a joke at the lake.

Risoprinted in pumpkin and purple, perfect binding with glue, first edition of 300, Berlin 2022.

An account of Spring Brakers, a project launched during the so-called First Wave. Spring Brakers was an online platform hosting video performances by a different artist each week alongside podcasts on various topics focusing on other labels or musical persuasions.

For this publication, all of the musicians who participated in the project are profiled, resulting in a grounded and oddly inspiring collection of testimonies of how artistic practices are shaped by an era that is still ongoing.

Artists include locals such as Bear Bones, Lay Low, Quanta Qualia, Vica Pacheco, KRAMP, Orphan Fairytale, and more, as well as far-out friends like Ka Baird, MSHR, Jung An Tagen, Eric Frye, and so on.

Each profile has a handy QR to redirect to each artist's video, and each copy includes a code to download a compilation made especially for the publication.

Dispersed Events brings together for the first time Nick Mauss’ essays from the last fifteen years. Shimmering with the urgency of a new generation of queer thinkers, Mauss’ writing refracts contemporary art through histories of decorative art, film, theater, and dance.

An artist renowned for critically and poetically reconfiguring inherited genealogies and hierarchies of visual culture and art history, Mauss engages writing as a space for relentlessly activating counter-histories, repositioning the voice of the artist and the readers along the way. Whether he considers the practice of artist Lorraine O’Grady, the radical fashion of Susan Cianciolo, the anarcho-vaudevillian theater of Reza Abdoh, or the potential for textiles to disclose a different way of thinking, Mauss insists on the intense power of forms and feelings in their actual rather than enforced prehistories. Reevaluating experiments in fashion, dance, and the decorative arts on the same plane as painting, sculpture and cinema, he locates art as taking shape in the middle of conversations—“between art history and any afternoon.”

“Among what might initially appear, following Mauss, ‘a wildly inscrutable web of lineages,’ the reader quickly perceives unexpected, unheralded, conjunctions: affiliations, alignments, and affinities. . . . It generates a conviction that, in the best sense, is partisan. Singular, independent, illuminating.” — from the foreword by Lynne Cooke

CONSTANT VIOLINS is a hybrid book consisting of two parts, each comprised of two texts of sci-fi auto-fiction: ‘FӔTAL ATRACTUS’ & ‘COQUETTES’, ‘RATS LIVE ON NO EVIL STAR’ & ‘SOPH MOB’.  CONSTANT VIOLINS follows mutating characters & contexts that grapple & contort in half-step with the logics of a vast labyrinth of psycho para-social references, playing out across a tête-bêche (or head-to-tail) format book. The myriad ‘worlds’ occupied & embodied narratively riff on the act of world-making in itself. 

As an only child, I used to climb up onto my grandmother’s vanity & collapse the 3 way mirror over my head so I could bask in the calm of the many me’s preening inside its reflective continuum. Sometimes I would just lean against the looking glass above her bureau or pretend the wall was my simultaneous lover. No one wants to be alone. Under covers, I initiate the same sequences of experiments that virtually anyone does. 

We all imagine what our pillows witness annually would baffle sane onlookers. That’s why we practice kissing on our dorsal carpal arches, peaches in the dead of night, or remove condoms from bananas with our teeth. CONSTANT VIOLINS wants what any book wants; to become a formidable power couple with its author like a Pokemon & its precocious Trainer.

Jordan/Martin Hell (b. 1993, USA) is a Black trans(2s) writer, artist, & scholar who attended Städelschule (DE) & Cooper Union School of Art. He is currently a PhD candidate at Queen Mary’s University of London. Hell’s work is interdisciplinary & interlaced with his writing as the seedbed for his various explorations across painting, sculpture, pedagogy, music, dance, etc. In all of his work Hell is invested in the embedded associations which proliferate in the global collective subconscious & how that frames intimate (& often violent) realities in the lives of individuals whether historical, celebrity, or obscure. Closely linked with his work is a spiritualist psychoanalytic practice which spans hypnosis, theology, philosophy, Black fugitivity, & indigenous somatics.