Rave

Nasleep neemt de protesten rondom het Gezi Park in 2013 als vertrekpunt en verkent gaandeweg wat er is overgebleven van dit historische moment waarin een andere wereld voor het grijpen leek. Het zijn gedichten die laveren tussen ritmische, conceptuele en kritische noise enerzijds en postrevolutionaire affecten anderzijds, tussen politise­ring enerzijds en onmacht en radeloosheid anderzijds.

Slangen krioelen in de sarcofaag van het heden, in de krochten van de popcultuur, in de mummie van de natuur, in wondes en rot vlees, in artificiële woestijnen en op geoliede dad bods. Ze wentelen zich rond beursgrafieken, raken verstrengeld met wurgende algoritmes, orkestreren een trage ondergrondse revolutie. Een meisje snijdt zich aan een nepdiamanten piramide en werpt haar slangenvel van zich af.

Dominique De Groen is schrijver en beeldend kunstenaar. Ze publiceerde de dichtbundels Shop Girl (2017), Sticky Drama (2019) en offerlam (2020). Ze werd genomineerd voor de Poëziedebuutprijs Aan Zee 2018, de Herman de Coninckprijs 2020 en de Fintroliteratuurprijs 2021 en won de Frans Vogel Poëzieprijs 2019 en de Fintropublieksprijs 2021.

In Bewogen selfies onderzoekt Obe Alkema de verhouding tussen landschap en herinnering. Wat treft hij aan bij terugkeer naar belangrijke plaatsen uit zijn geheugen? Wat herinnert hij zich niet, maar Google wel? Is er een gedenkschrift te puren uit zijn metadata?

Memoires, rechtstreeks verteld en met omwegen, uit eerste hand en van horen zeggen. Archieven en herinneringen eisen spreektijd, houden het niet meer droog of worden tot spreken gebracht. Wat hebben ze eigenlijk te melden? Ze lopen helemaal leeg, net als Alkema zelf. Een leven zoals zovele, poedelnaakt en geretoucheerd, vol zin en onzin.

In het begin van de jaren 1970, hield Guy Rombouts een notaboekje bij waarin hij alle woorden, bijvoeglijk naamwoorden en werkwoorden bijhield die hij tegenkwam tijdens het lezen en die met elkaar verbonden waren door het voegwoord ‘en‘.

Ongeveer 50 jaar later en met de hulp van de grafische vormgever Jeroen Wille, is de transcriptie van zijn aantekeningen gepubliceerd als een boek dat gelezen kan worden in twee richtingen (en als enige boek coronaproof met twee tegelijkertijd).

Het boek bevat 2158 verzen met in totaal 4316 EN-combinaties.

De kortste verzen met evenveel letters:

A EN Z

4 EN 6

De langste verzen met evenveel letters:

ONUITSPREKELIJKHEDEN EN IMPONDERABILIA

ONEVENWICHTIGHEID EN ZELFOVERSCHATTING

Palestine + 100 poses a question to twelve Palestinian writers: what might your country look like in the year 2048 – a century after the tragedies and trauma of what has come to be called the Nakba? How might this event – which, in 1948, saw the expulsion of over 700,000 Palestinian Arabs from their homes – reach across a century of occupation, oppression, and political isolation, to shape the country and its people? Will a lasting peace finally have been reached, or will future technology only amplify the suffering and mistreatment of Palestinians?

Covering a range of approaches – from SF noir, to nightmarish dystopia, to high-tech farce – these stories use the blank canvas of the future to reimagine the Palestinian experience today. Along the way, we encounter drone swarms, digital uprisings, time-bending VR, and peace treaties that span parallel universes. Published originally in the United Kingdom by Comma Press in 2019, Palestine +100 reframes science fiction as a place for political justice and the safekeeping of identity.

Edited by Basma Ghalayini. Featuring  Talal Abu Shawish, Tasnim Abutabikh, Selma Dabbagh, Emad El-Din Aysha, Samir El-Youssef, Saleem Haddad, Anwar Hamed, Majd Kayyal, Mazen Maarouf, Abdalmuti Maqboul, Ahmed Masoud & Rawan Yaghi.

Fort Beau – verhalen van beginnen en eindes, een nieuw boek van kunstcriticus en curator Pieter Van Bogaert ontstaan aan zee, is het eerste in de Bibliotheek van de Noordzee: een nieuwe reeks van Kunstencentrum KAAP over kunst en samenleving.

Fort Beau heeft twee beginnen en eindes: één van elk op de linkerpagina’s en nog eens hetzelfde maar anders – als een vage kopie – rechts. Van de kunst van het lopen gaat het naar lopen als kunst. Van het strand in Oostende gaat het naar het Kaaitheater in Brussel. Van de huiskamer naar de wereld. Van de Palestijnen naar de sans-papiers. Twee boeken naast elkaar die zich in een gedurfde vormgeving van Maaike Beuten ontwikkelen en besmetten tot één verhaal.

A Map to the Door of No Return is a timely book that explores the relevance and nature of identity and belonging in a culturally diverse and rapidly changing world. It is an insightful, sensitive and poetic book of discovery. Drawing on cartography, travels, narratives of childhood in the Caribbean, journeys across the Canadian landscape, African ancestry, histories, politics, philosophies and literature, Dionne Brand sketches the shifting borders of home and nation, the connection to place in Canada and the world beyond.

The title, A Map to the Door of No Return, refers to both a place in imagination and a point in history — the Middle Passage. The quest for identity and place has profound meaning and resonance in an age of heterogenous identities. In this exquisitely written and thought-provoking new work, Dionne Brand creates a map of her own art.

The narrator of Information Age is a journalist at an online news site reporting on technology, the economy, and politics in the late 2010s. The rate of increasingly short news cycles shapes her working life and her personal life, as she assumes the role of reporter while talking with engineers, analysts, wonks, artists, writers, musicians, friends, family, and lovers. Told in vignettes and dialogue—overheard and divulged—Information Age is spare, funny, and attentive, a playful blurring of public and private life.

Cora Lewis is a writer and reporter whose fiction has appeared at The Yale Review, Joyland Magazine, Epiphany, and elsewhere. She currently works at the Associated Press in New York, and she previously worked at BuzzFeed News. She lives in Brooklyn near Sunset Park.