The Third Body

‘Rave vertelt verhalen uit het leven in het diepst van de nacht.’ Er wordt gefeest, gedronken, drugs genomen. Er wordt gepraat over wil de ideeën en banaliteiten. Dansvloeren, nachtclub krochten, wc’s, parkings en achterafjes worden aangedaan in München, Berlijn, Ibiza. Er wordt gevreeën, op de dealer gewacht en bij ochtend krieken overlegd waar de afterparty voor de preparty voor de volgende party zal doorgaan. ‘Ieder uur sleept een van zo’n weekend in exces fataal verwoeste zich ergens over de heel normale dagdagelijkse mensenstraten f inaal afgemaakt voort.’ Daartussen samplet en mixt Goetz af en toe stemmen van bepaalde producers, tv en krantenredacteurs en andere mediaspelers die ook de realiteit van rave, een gesofisticeerd gecodeerd soort outsider kunst van allemaal insiders, denken te kunnen vatten. Voor lange scheldtirades is er, anders dan in Gestoord, geen plaats. Er moet immers gefeest worden. Rave: de zich steeds herhalende extase van het basale, rave als esthetische theorie en sociale praktijk, als radicale utopie, in de absoluut tegenwoordige tijd. ‘Kom hier, vallende ster.’

De Duitse cultauteur Rainald Goetz (1954) maakte naam als scherp zinnig waarnemer van media en popcultuur, in teksten waarin hij neo-expressionisme en sociaal realisme vermengt met de nerveuze schrijfsels van beat en popauteurs. Goetz is een van de belangrijkste en interessantste stemmen van de hedendaagse Duitse literatuur en ontving meerdere literaire prijzen, waaronder de Georg Büchner Preis 2015. Eerder verscheen bij het balanseer Gestoord, Sebastian Roths vertaling van Irre (1983).

Sebastian Roth (°1991) behaalde een bachelor Taal- en Letterkunde (Engels – Duits), een master Westerse Literatuur en een master Journalistiek. Hij schreef voor Knack Focus, vertaalde nieuwsartikels en reportages voor Knack en werkte mee aan Helblauw (2018), een vertaling van Hellblau (2001) van de Duitse auteur, dj en muzikant Thomas Meinecke door een vijftigkoppig vertaalcollectief.

Minor Detail begins during the summer of 1949, one year after the war that the Palestinians mourn as the Nakba—the catastrophe that led to the displacement and exile of some 700,000 people—and the Israelis celebrate as the War of Independence. Israeli soldiers murder an encampment of Bedouin in the Negev desert, and among their victims they capture a Palestinian teenager and they rape her, kill her, and bury her in the sand.

Many years later, in the near-present day, a young woman in Ramallah tries to uncover some of the details surrounding this particular rape and murder, and becomes fascinated to the point of obsession, not only because of the nature of the crime, but because it was committed exactly twenty-five years to the day before she was born. Adania Shibli masterfully overlays these two translucent narratives of exactly the same length to evoke a present forever haunted by the past.

Featuring Zoe Leonard, Eileen Myles, Jimmy DeSana, Princess Julia, Olivia Laing, Simon Costin, Timothy Thornton, Mary Manning and many more. Published 2020.

A widowed writer begins to work on a biography of a novelist and artist—and soon uncovers bizarre parallels between her life and her subject’s—in this chilling and singularly strange novella by a contemporary master of horror and fantasy.

The narrator of Lisa Tuttle’s uncanny novella is a recent widow, a writer adrift. Not only has she lost her husband, but her muse seems to have deserted her altogether. Her agent summons her to Edinburgh to discuss her next book. What will she tell him? At once the answer comes to she will write the biography of Helen Ralston, best known, if at all, as the subject of W.E. Logan’s much-reproduced painting Circe , and the inspiration for his classic children’s book.

But Ralston was a novelist and artist in her own right, though her writing is no longer in print and her most storied painting too shocking, too powerful—malevolent even—to be shown in public. Over the months that follow, Ralston proves a reluctantly cooperative subject, even as her biographer uncovers eerie resonances between the older woman’s life and her own. Whose biography is she writing, really?

We begin with the image of an idea in ruin. A small field of assumptions disassembled. A question no longer in need of its mark. A thought not sure where it began. It starts from the body and language. The debris of these three words, crumbling already at and, did not break apart but congealed the separations once made. We start from a research (project) undone and just beginning. 

Typesetting and design: Will Holder
Produced by: A.pass

Chloe Chignell works across choreography and publication taking the body as the central problem, question and location of the research. She invests in writing as a body building practice, examining the ways in which language makes us up.